Dagje bootduiken Vinkeveen

Zaterdag 25 juli 2020, bootduik in Vinkeveen staat er op de evenementenkalender van Merou.

De uitgestelde versie van 2019 (ja, ook toen werden evenementen al uitgesteld). Dat keer vanwege zwaar onweer. 10 uur stond er in het programma. Ik had mij niet gerealiseerd dat dit betekende "10 uur vertrek van de boot". Ik kwam dus om 2 minuten over 10 precies op tijd aan in Vinkeveen. Iedereen al in het duikpak ..... hoe zullen we het nu hebben? Ik stelde mij Egyptische toestanden voor bij een touristenboot vol duikers die op punt van vertrek staat. Mijn tas was al uitgepakt, set gemonteerd, yallah, yallah, hurry up. Spaans benauwd kreeg ik het.

Gelukkig haalde de schipper van onze boot snel de druk van de ketel: ik kreeg 20 minuten respijt. Maar toen de boot eenmaal vertrokken was, was de stress ook weg. Al varend passeerden we een corona toezichtpost op een van de eilandjes. Nogmaals kregen we de 1.5 meter afstand tussen twee corona-eenheden op ons hart gedrukt.Na een korte briefing met vier buddyparen het water in.

Vinkeveen staat bekend om (betrekkelijk) helder water, geel vanwege het veen. Onze ochtendduik werd vooral bijzonder vanwege enkele scheepswrakjes. Voor "de natuur" zouden we volgens onze gids wat verder moeten zwemmen. Ik denk dat niemand tijdens deze duik natuur heeft gezien. Terug bij de duikbasis was er een prima lunch voor ons neergezet, tweede duik om twee uur. Dit keer stressvrij aan boord. De corona wachters hadden inmiddels gezelschap gekregen van een groep meiden, 1.5 meter? Ik dacht het niet.Tijdens de tweede duik zijn Margitte en ik wat dieper geweest dan in eerste instantie de bedoeling was (twee instructeurs, plan your dive, dive your plan, toch?). Helder water en een mooi onderwater landschap met steile veenwanden. Veel holletjes met kreeftjes en zowaar een paling. Die had ik misschien al 15 jaar niet meer gezien.

Op de terugweg naar de haven een regenbuitje, ik zag onze BBQ al in het water vallen. Maar ook dat kwam weer goed. Boven de partytent begint de zon weer te schijnen. De buitenkeuken was al vol in bedrijf maar de kok was wel enigszins vebaasd over onze kennelijk wat magere vleeslust. Nog wat napraten, spullen inpakken en rond zeven uur weer richting huis, een leuke dag samen met Martien, Peter, Inge, Manfred, Anneke, Laura en Margitte.

Nico