Wat lopen? Nee, Wadlopen! - Pieterburen

De Evenementencommissie kondigde aan een leuke activiteit te organiseren bovenwater in het hoge Noorden. Bedoeling was wat te gaan lopen. Er verschenen 12 enthousiaste Merouleden uitgerust in korte broek en met goede (toen nog witte) sportschoenen...

Gids Johan leidde de groep langs de schapen over de dijk naar het wad waar hij ons het heerlijke zeekraal liet proeven. Toen we verder liepen kwamen we de eerste blubber tegen en een handig schepnet. We waden ons door de eerste geul en op Hermien na hielden we de broeken nog droog. Mossels, zeenaalden, eenden, ganzen, meeuwen en een lepelaar werden gespot. De geulen werden steeds dieper en broeken werden nat. Friso probeerde het schepnet en ving een kreeft en vele garnalen. De vaargeul werd door Johan te diep bevonden en dus hoefden wij hem daar niet te volgen. Rustig om ons heen kijkend zag Femke een zeehond opduiken. Het was een nieuwsgierig beestje en even later zag iederen hoe hij zijn kop bovenwater stak.

We koersten richting de rode boei PW 10 voor een groepsfoto met natte broeken en zonder witte schoenen. De tocht werd voort gezet en behalve nog een zwemmende zeehond had Johan nog een verrassing voor ons. Een geul zo diep dat we de tassen boven ons hoofd moesten houden en tot aan de borst toe nat werden! De zon wilde vandaag niet doorbreken en dus was het vervolg van de tocht met natte broeken en natte shirts. Gelukkig had Cees voor iedereen een oppepende energiebar meegenomen. We liepen langs een mosselbank en Theo koos ervoor de terugweg via het water te vervolgen ipv verder door het slijk. Helaas was dit niet geheel mogelijk en zakten we weer weg in de modder. De gids liep flink door of was het toch onze conditie die minder was?! Wat waren we blij toen we flink onder de modder weer arriveerden bij de paaltjes aan de dijk. Na ongeveer 3,5 uur hadden we ruim 12 kilometer afgelegd, noem dat maar gerust WADLOPEN!